Firarperest

Bu kitabı ben çok sevdim, sıkılmıyorum ve deneme olduğu için aman şurada ne olmuştu, şu kimdi, kimin bişeyi idi gibi sorunlarım olmuyor; uzun zaman sonra elime aldığımda, yine yeni bir kitaba başlamışım gibi keyifle okuyabiliyorum.

Sadece içerisindeki çizimlere çok akıl erdiremedim, alakayı kuramadım...

Ayrıca kitabın iki kapağı var, ikiside Mehmet Turgut tarafından çekilmiş, birinde İstiklal'in göbeğinde Elif Şafak ööylece oturmuş, sayfayı çevirince Elif Şafaksız bir İstiklal görüyorsunuz, bir nevi firar ediyor kanımca:)

Kitap benimle birlikte geze geze eskidi bile:) Kitabın sert bir kapağının olmayışı, küçük sayfa çevirmelerde yıpranması benim hoşuma gitti, arkamda izlerimin kalması hoşuma gidiyor:)

Hoşuma giden bir diğer durum ise, Elif Şafak'ın beğendiğim dil kullanımlarını o an aklıma sokma çabam...Günlük hayatıma (farkında olmadan, uzun yıllardır kullanıyormuş gibi) yansıtıyorum bu kullanım biçimlerini, duruma yabancılığım ben ve kelimeler arasında bir sır:)